Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

"Μιλούσαν για το βιβλίο" - Διονύσης Λεϊμονής - Τατιάνα Αβέρωφ - Ελένη Γκίκα

Εμ! Τώρα κατάφερα να πεταχτώ στο Φεις, εκεί που δεν έχω λόγο, κι όπου μπορώ να δω, κι αν δω, εν ολίγοις, μη χασομεράτε με τα δικά μου!
Τα κρατάω όμως, γιατί είναι δικά μου!
Παιδεύτηκα να τα κάνω και να τα γράψω!

*****
Αγάπη κι ευχαριστίες στον Γιάννη Φαρσάρη που μας έκανε δημοσιεύσιμους και στον Διονύση Λεϊμονή για την συνέντευξη του Σαββάτου



******

Το βιντεάκι, δεν έρχεται, για όσους δεν έχουν Φέις!
Βρείτε την!
Ή στην τελική, ακούστε τα δικά μου!

******
 "Μιλούσαν για το βιβλίο" 
Διονύσης Λεϊμονής - Τατιάνα Αβέρωφ - Ελένη Γκίκα

Ξημέρωνε 14 Φλεβάρη 2015.
Ήταν μια "μπερδεμένη" μέρα.
Οι ερωτευμένοι γιόρταζαν τον Άγιο Βαλεντίνο.
Ωραία ευκαιρία για λουλουδάκια και τραγουδάκια!
Ήταν όμως και Ψυχοσάββατο!
Μέρα που περιμένουν τα "δώρα" τους, οι αγαπημένοι μας, οι "Φευγάτοι", απ' τη γη.
Δύσκολος ο συνδυασμός.
Έρωτας και θάνατος!

Καθυστερημένα είχα μάθει για την ραδιοφωνική συνέντευξη της Ελένης Γκίκα, στην εκπομπή του Διονύση Λεϊμονή, "Μιλάμε για το βιβλίο".
Χρόνια αυτή η εκπομπή, ποτέ δεν την έχω ακούσει, λόγω της ώρας της, κυρίως.
Αν κοιμάσαι στις 6 ή 7, δύσκολα σηκώνεσαι ν' ακούσεις, ειδικά, όταν ξέρεις, πως όλα αναμεταδίδονται στο ίντερνετ!
Όμως, δεν έτυχε ποτέ να βρω μαγνητοσκοπημένη εκπομπή, οπότε, έπρεπε πάση θυσία, να ξυπνήσω, για την Ελένη!
Αν δεν το μάθαινα, να πω: δικαιολογούμαι!
Θα έκανα το παν, ακόμα κι αν διάβαζα κουλουράκια στον Άγιο Ανδρέα!

Ημέρα έρωτα και θανάτου, λοιπόν, έτσι κι αλλιώς και η Λίλιθ, της Ελένης, τα ένωνε και τα δυο!
Θα προσπαθούσα να μην την χάσω, κι ας είχα ξεμείνει από στάρι στο ντουλάπι (γιατί την άλλη φορά... τα πέταξα όλα), κι ας είχα και μάστορα, γιατί χάλασε ο καυστήρας του καλοριφέρ, κι ας είχα και ζευγαράκι ερωτευμένο, κι ας μην είχα κοιμηθεί, (κι ας, πολλά άλλα), ο υπολογιστής άνοιξε στην ώρα του και η μηχανή με πλάνο μια λευκή κόλλα, κατέγραφε, για να τ' ακούσω σωστά σε δικό μου χρόνο, κι αν τα καταφέρω, να το μετατρέψω σε ΜΒ3, να το κάνω βιντεάκι με φωτογραφίες, κ.λ.π.

Εν ολίγοις, αφού υπάρχει μαγνητοσκοπημένη η εκπομπή, (φέρνω το λινκ, αλλά εμένα δεν μού άνοιξε, δεν κατέχω γιατί, γι' αυτό έφερα της μεσημεριανής μου ανάρτησης) ευτυχώς, γιατί ακουστικά, θα ήταν χειρότερα τα βιντεάκια μου!
Θα μπορούσα να τα κρατήσω κλειστά, αλλά, αφού έγιναν, τα θέλω και τα δικά μου ενθύμια!
Μόνο εγώ ξέρω, πώς καταγράφηκαν! Κανένας άλλος!
Την Τέχνη της Ελένης στην Λογοτεχνία και στην Ποίηση, την ξέρω εδώ και πολλά πολλά χρόνια!
Έχω μελετήσει γραμμή προς γραμμή, τα περισσότερα έργα της!
Αν δε μ' άγγιζε η γραφή της και οι γνώσεις της, δε θα είχα ασχοληθεί μαζί της, δεν το συζητάμε!

"Τόσα βιβλία!" είπε ο Διονύσης, και δεν είχε κι άδικο!

Τόσα έχω εδώ

Κι άλλα τόσα κι εδώ

(Έχω κι άλλα, νομίζω... Πρέπει να βρω τους κωδικούς κάποια στιγμή, γιατί οι προβολείς είναι ωραίοι, μα... με την τωρινή στραβομάρα μου, εγώ, τουλάχιστον, δε βλέπω!) 
Κι από κει, να πάτε στην σελίδα της, γιατί η Ελένη τρέχει πολύ και δεν προλαβαίνω τώρα,  να την παρακολουθήσω!
Τουλάχιστον, εγώ "κράτησα" το παρελθόν της!
Το μέλλον της πάει για βράβευση (απορώ εδώ και χρόνια, γιατί καθυστερεί) και τ' αφήνω καθαρά στους μορφωμένους και στους διαβασμένους!
(Μόνο, μη μού την κουράζετε, πολύ! 
Περισσότερο απ' τα βιβλία, μ' ενδιαφέρουν οι άνθρωποι.! Θέλω να είναι γεροί κι ευτυχισμένοι, για να μπορούν να γεννούν, μετά, πολλά καλά βιβλία!
Είμαι πολύ αρνητική, γενικά, μ' αυτό το κυνηγητό των βιβλιοπαρουσιάσεων, γι' αυτό ίσως, και δεν πρόκαψα... Η Ελένη "τρέχει", εγώ αγχώνομαι! Είναι όμως και η δουλειά της, οπότε, το μπορεί! Μακάρι!)

Είναι εγγύηση ότι γράφει, αποτέλεσμα ταλέντου, εμπειρίας και γνώσεων. Δε νομίζω ότι υπάρχει άλλη Ελληνίδα συγγραφέας του "ύψους" της, ούτε της ευαισθησίας της, βεβαίως, βεβαίως!
(Αφού το κατάλαβα εγώ, η τελευταία τρύπα της φλογέρας, ούτε καν, μάλλον ζώνης, σκέψου! Η Ελένη με τα βιβλία της και τις αναρτήσεις της, υπήρξε η δασκάλα μου, άσχετα αν έμεινα στην παρακάτω τάξη, ούτε καν στην ίδια, αν και, όλο και τα πιο απλά, επιβραβεύει, που σημαίνει, μάλλον, πως είναι και τα πιο αληθινά! Εγώ μπερδεύτηκα, συμβαίνει!)

Πριν φέρω τα βιντεάκια μου και φωτογραφία της εφημερίδας που μού έφερε χθες βράδυ ο άντρας μου, κατόπιν εορτής, της Μαγνησίας, να πω, ότι:

Ώρα 10 παρά:
- Καίτη, σε ξύπνησα;
- Τον μάστορα τον ξέχασες;
- Α, ναι!
(Είχα κάνει αγκρρρρ, όταν έμαθα ότι το κανόνισε για πρωί.)
- Τι έγινε πάλι;
(Συνήθως μού λέει ποιος πέθανε! Βλέπει γνωστούς "κρεμασμένους" στις εφημερίδες, παθαίνει και πεθαίνει και μένα, πολλάκις...)
-Για καλό σε πήρα!
-Πεσ' το, χρυσόστομε, κι έχω δουλειές!
-Κάτι έγραφε η εφημερίδα για την φίλη σου την Ελένη Γκίκα. Θα μιλήσει σε μια εκπομπή, δεν κατάλαβα καλά.
-Κι εσύ, πώς το είδες;
-Ξεφύλλιζα να δω κάτι για τ' αθλητικά κι έτυχε και το είδα!
-Να ξεφυλλίζεις συχνότερα! Και για τον Καζαντζάκη που μού φέρνεις, εκείνη γράφει, αλλά εσύ, εκεί! Μόνο ποδόσφαιρο! (Όχι, θα τον άφηνα!)
-Πού προλαβαίνω εδώ να ξεφυλλίσω; Γίνεται χαμός! Λες και δεν ξέρεις!
-Το ξέρω! Και για την εκπομπή ήξερα, κλείσε τώρα, γιατί είναι αφόρτιστη και η μηχανή!

Ο άντρας μου, που περνάνε τόσα μεγάλα ονόματα συγγραφέων και ποιητών απ' τα χέρια του, λόγω της δουλειάς του, (προσφορές εφημερίδων) που δεν έχει διαβάσει στη ζωή του ολόκληρο βιβλίο, κι όμως, την Ελένη Γκίκα, την ξέρει, εδώ και μια δεκαετία, σχεδόν!
Τί να λέμε, τώρα;
Οικογένεια, πια! Την αγαπάμε! Την νοιαζόμαστε!
Είπε σε πελάτες του, να την ακούσουν!
Εγώ, δεν πρόλαβα να ειδοποιήσω φίλους και γνωστούς.
Ήμουνα ολίγον Τιραμόλας, στις 14 Φλεβάρη!
(Εσείς νομίζετε, πως έχω ένα μεγάλο γραφείο και κάθομαι;
Πώς έχω και μερικές Μαρίκες, για τις δουλειές;
Λέει μια παροιμία συχνά, ο άντρας μου, εδώ ταιριάζει:
"Εσύ νομίζεις ότι τ' αυγά, τ' αλωνίζουν!")

Φόρτιζα στα διαλλείματα, και  κατέγραφα μετά.
Μαγείρευα κιόλας, σφουγγάριζα και τις καρβούνες... αμέ, τι νομίζατε;
Στεναχωρέθηκα που δεν ήμουνα έτοιμη, να καταγράψω και την Τατιάνα Αβέρωφ που μίλησε για το βιβλίο της "Δέκα ζωές σε μία", που είναι αφιερωμένο στον πατέρα της!
Υπέροχη, κι αυτή!
Δεν την ήξερα!
(Πού να προλάβω; Τί πρόλαβα, άλλωστε;)
Σημείωσα κάπου, κάποια λόγια της.
Να είναι καλά, θα την "ψάξω", άλλη στιγμή!

Πάμε, Μία και ξεχωριστή Ελένη, κι ας χαθήκαμε για λίγο, όλοι τρέχουμε στον αγώνα της ζωής μας, ο καθένας, μα η αγάπη, υπάρχει και παραμένει!
"Δεν την διάβασα ακόμα την Λίλιθ, θα έρθει και η στιγμή της!"
"Καλοτάξιδη και Καλή επιτυχία" και πάλι!

Υγ. Διονύση, πολύ ωραία η εκπομπή σου, όπως και τα τραγούδια που επιλέγεις!
Κάνε κάτι με την ώρα ή φρόντισε να τις μαγνητοσκοπείς! Είναι κρίμα να χάνονται, κι εγώ μάλλον, έχω χάσει πολλά! Έπρεπε όμως, να υπολογίζεις και τους ξενύχτηδες!








1 σχόλιο:

  1. Είχα βγει απ' το κλίμα του βιβλίου, με σόκαρε πολύ η επόμενη ανάρτηση με τους αποκεφαλισμούς, έκανα και υπερπροσπάθεια απόψε, δίνοντας προταιρεότητα στην Ελένη, για να μην αφήνω πολλές εκκρεμότητες.
    Να εξηγήσω, μόνο:
    Είχα 4 σελίδες στο Φεις, κατέβασα τις 3, γιατί με κούρασε και γιατί, όλο και "άνοιγαν" οι υποχρεώσεις μου.
    Σ' αυτή που κρατάω, ακολουθώ μόνο κάποιες σελίδες ειδήσεων, φωτογραφιών και κάποιους που μ' ενδιαφέρει και δημοσιεύουν, δημόσια.
    Ήδη κι από κει, από πολλές σβήνομαι, για κέρδος χρόνου.
    Δεν συμμετέχω, γιατί γίνεται μπέρδεμα, παρεξηγήσεις και αρνούμαι φιλίες, γιατί, δεν υπάρχει λόγος! Έχω τόσες άλλες σελίδες, δεν έχει νόημα!
    Όταν ξεκουραστώ, θα επανέλθω, αν και δεν βλέπω ξεκούραση!
    Πάει ο χειμώνας, ειδήσεις φέρνω πάλι, ξεμυαλίζομαι και ίσα που έχω χάσει τους στενούς φίλους μου και τα νέα τους!
    Γι' αυτό δε φαίνομαι, όχι γιατί κρύβομαι!
    Ούτε λάικ σε φώτο ξένων, δεν κάνω πια, γιατί και πολλοί απ' αυτούς, ζητούν φιλία!
    Πείξαμε στους φίλους, κι όλοι είμαστε μόνοι μας, στην τελική!
    Μια χαρά τα καταφέρνουμε!
    Το είχα συνειδητοποιήσει, σκεφτόμουνα να την κατεβάσω κι αυτήν, ευτυχώς που δεν το είχα κάνει ακόμα, κι έτσι θα έχανα την Ελένη!
    Και μην πείτε για τηλέφωνα, γιατί τα έχω καταργήσει προ πολλού. Δεν προλαβαίνω και μού έχουν θυμώσει όλοι, ακόμα και οι συγγενείς μου!
    Δε μπορώ να εξηγώ πια, με κούρασε.
    Μα, η απόδειξη της αγάπης για τους ανθρώπους, δεν είναι να είσαι κρεμασμένος σε ένα τηλέφωνο, ούτε να μετράς τα λάικ! Υπήρξαν και φορές που το έκανα!
    Είχα σκοπό να κάνω ιδιαίτερη ανάρτηση για να το εξηγήσω αυτό, αλλά επειδή πολλά πλανώνται, το κάνω κι εδώ! Ένας λόγος, παραπάνω!
    Θα την κάνω όμως, πρώτα ο Θεός και την ειδική ανάρτηση, γιατί έχω ακούσει απίστευτα πράγματα, τελευταίως και θα κάνω μπαμ!
    3:11
    Δεν το πιστεύω!

    Αχ! παιδιά!...
    Έπρεπε να υπάρχει κάμερα... να φαινόμαστε. Εκεί θα φαινόταν πολλά πράγματα, αλλά... φυσικά και δεν θα υπήρχαμε στον αέρα!
    Άντε να πάρουμε δυνατό παυσίπονο τώρα, άντε να δούμε πως θα κοιμηθούμε και κυρίως, αν και πώς θα ξυπνήσουμε!
    Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια!
    Κακώς εξηγούμαι και ξαναεξηγούμαι, δεν υπάρχει περίπτωση, να με καταλάβει κανείς!

    Καλημέρα, νέα μέρα, αν και ζόρια μεγάλα βλέπω, κι εμείς στον κόσμο μας!
    Πόσο μακριά, άραγε, ο έρωτας απ' τον θάνατο;
    Κάποιοι σκοτώνουν γιατί πιστεύουν φανατικά!
    Φρικτό!

    Σκέφτομαι να το κόψω. Όχι, δεν είμαι εφημερίδα, να μείνει!
    Κατερίνα είμαι και παραμένω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή